ശിശുവിണ്ടെ ലോകം
ജനിച്ചു ഭൂവില്‍ വീണിടുമ്പൊള്‍
വായ്തുറന്നു കൂകിടും
അടഞ്ഞു തന്നിരുന്നിടുന്നു
കണ്‍കള്‍ രണ്ടുമൊന്നുപോല്‍
തനിയ്ങ്കു സംഭവിച്ച സ്ഥാന
ഭ്രംശമങ്ങറിഞ്ഞുടന്‍
നടുങ്ങിടുന്നു വേവലാതി
പൂണ്ടലറിടുന്നു താന്‍
പെരുത്ത മോദമോടു തന്നെ
യേന്തി കൈകളാല്‍ ചിരം
വരുത്തി സ്വൈരമേവമമ്മ
യമ്മയെന്നറിഞ്ഞു താന്‍
തിരുത്തിയന്തരംഗമോതി
അമ്മയല്ലയീശ്വരന്‍
തനിയ്ങ്കു ഭൂവിലില്ല വേറെ
യാരുമമ്മ യീശ്വരന്‍
അടഞ്ഞു തന്നിരിക്കുമെന്നു
തോന്നിയാദ്യമെങ്കിലും
വിടര്‍ന്നു മെല്ലെ കണ്‍കള്‍ രണ്ടു
മൊന്നുപോലതാശ്ചര്യം
ഇഹത്തിലിജ്ജഗത്തിലൊന്നു
മില്ല നല്ലതെന്നറി
ന്‍ഞ്ഞിരുന്നൊതുങ്ങിയമ്മ തന്റെ
കൈകളില്‍ കുതൂഹലാല്‍
ദിനങ്ങളൊന്നുരണ്ടു പോയി
വീണ്ടുമേറെയങ്ങുടന്‍
വിടര്‍ന്നു മായലോകമൊന്നു
മുന്നില്‍ വേറെയങ്ങനെ
വിളിച്ചുണര്‍തിയാശമെല്ലെ
വിപ്ലവക്കുടുക്കകള്‍
വിരിച്ചുകാട്ടി നാലുപാടു
മോടി നാലു കാലിപോല്‍.
